Sadece Bir "Şey"

Aslında..

Kimilerinin çok korktuğu, kimilerinin heyecanla beklediği bir şeydir ölmek. Evet, bir "şey"dir ölmek. İnsanları birbirinden ayıran, onları zorlu sınavlara sokan sadece bir şeydir.

Ölmek gitmekmiş. Siz hiç gittiniz mi ? Sonra, döndünüz mü ? Önemli olan gitmek değil gidip de dönmemekmiş. Bu yüzden dönmezmiş birçok giden. Gittiğin yerde mutlu olabilmekmiş kabiliyet.

Giden gittiği yerde sınava girer, kalan kaldığı yerde. Zordur ikisi de. Giden için iyi ve kötü vardır. Yaptıkları ve yapmadıkları. Yanlışları o seçmiştir, iyilikler şansa verilmiştir.

  Kalan ise hayatı biri gittiğinde anlar. O zaman fark eder bu dünyada geçici olduğunu.

Bilinmezlikmiş ve de ölmek. Kime ne olduğunu, ne beklediğini, ne gördüğünü öğrenememekmiş. Bu yüzden filmlerde hep anlamsız kalır ölüm sahneleri. Veya denizdeyken koca bir dalgada kaybolmaktır; Filmce.

Mesela, arkadaşlarınızla denize gitmişsinizdir. O gün ya cidden ölmeyi istemiş ölememişsinizdir ya da en mutlu olduğunuz gündür. Denizde şakalaşırken aniden kocaman bir dalga çıkar ve yutar sizi. Aniden, evet. Ve sadece sizi.

Siz su yüzeyini bulmaya çalışırsınız, arkadaşlarınız sizi. Onlar çığlık atar, siz nefessiz kalırsınız. Ama çoğu kez kumda açarsınız gözlerinizi. Çünkü filmdir, çünkü başrol oyuncusu ölürse film biter. Çünkü izleyici heyecan ister ve o heyecan sizin ölüm sahnenizle sağlanır.

Ben hiç gitmedim. hiç boğulmadım. Hep olduğum yerde, olduğum şekilde kaldım. Bekledim. Zamanın değişmesini, insanların yenilenmesini, bir şeylerin fark edilmesini bekledim. Gidenler, döner diye bekledim; beni bulabilsinler diye.

Bu yüzden ben hiç gidemedim. Belki de aslında ben hiç ölemedim.