Doğduğun Yer Mi, Doyduğun Yer Mi?

  Siz, hiç çok uzaklara gittiniz mi? Sevdiklerinizi yanınızda götüremeyeceğiniz kadar uzaklara.. Yalnız kalacağınız, çok özleyeceğiniz, dayanılmaz noktaya geleceğiniz kadar uzaklara.. Ben gittim. Sadece gitmekle de kalmadım. Özledim, içtim, ağladım, yalnız kaldım.
 
  Hayatımızda kendi kendine bir şeyleri başarmış çok az kişiye rastlarız. Niye, hiç düşündünüz mü? Tek olmak, kolay değildir çünkü. Teksin ama eksiksin. Herkes birilerine ihtiyaç duyar şu hayatta. Ben yalnız kalabilirim diyen kandırmasın kendini.

   Bazen, bir şeyler başarırsınız. Bunu tek başınıza elde ettiğinizi düşünürsünüz ama yanılırsınız. Çünkü size onu yaptıran bir güç vardır. Ya sinir olduğunuz birileri ya da çok sevdiğiniz birileri. Sadece siz istiyorsunuz diye elde etmezsiniz büyük başarılarınızı. Mutlaka bir sebebi, size güç veren birileri vardır.
 Bazen de bir ortamda sadece para kazanabilmek için bulunursunuz; sevdikleriniz olmadan. Oraya gider gitmez kurulan hayaller hep aynıdır. “Buraya alışacağım, çok para kazanacağım ve geri dönüp ailemle, arkadaşlarımla zevkle harcayacağım.”

  Niye bunu orada yapamıyoruz? Keyif aldığımız şeyler neden hep en yakınlarımızla? Çünkü onlarla olmak bizim için inanılmaz hatta tadına doyulmaz bir zevk. Ve insanoğlu bencildir. Ne olursa olsun zevklerinden vazgeçmek istemez.

  Bazen, çok seversiniz yaşadığınız yeri. Ayrılmak istemezsiniz. Küçük dünyanızı orada yaratmak, orada döndürmek istersiniz. Üstelik yine ve yine sevdiklerinizle.

  Evini taşıyanlar niye hep ailesinin yakınlarında bir yerlere gider? Çünkü onlar anne babadır, abladır, ağabeydir. Bazen hepsinden yakın arkadaşlardır. Ve insan hep onlarla olmak ister.

  Yeni ortamlara girmek, yeni insanlar tanımak elbette hoştur ama yabancıdır. Kendinizi sürekli birilerine tanıtmak sıkıcıdır bazen, yorucudur. Sizi tanıyan, nelerden hoşlandığınızı bilen, halinizden anlayan birilerine ihtiyaç duyarsınız. Ve o anda devreye yine en yakınlar girer.

  Yıllardır süregelen ve herkes tarafından sorulan bir soru vardır. “Doğduğun yer mi, doyduğun yer mi?”.  Herkes o anki durumuna göre cevap verir.

Kimisi;

-Ben memleketimden ayrılmam arkadaşım, tabii ki doğduğum yer, derken
öteki;
-Para neredeyse ben oradayım, diyerek parayı hayatı yapar.

  Ama unutulan bir şey vardır. Sevgi candır, sevdiklerimiz canandır.

 Ben bu zamana kadar ‘doyduğum yer’ cevabını verirdim. Ama şimdi anlıyorum asıl cevabı. İnsan sevgisiz eksiktir. Nereye giderse gitsin ailesini, arkadaşlarını asla unutmaz ve her ortamda onlarla olduğunu düşünür. Onlar için sürprizler hazırlar, onları mutlu etmeye çalışır. Onları mutlu ettikçe kendi de mutlu olur.

  Barınmak, yemek, içmek, giyinmek.. Bunlar bize küçüklüğümüzden beri öğretilen temel ihtiyaçlarımızdır. Ama biri unutulur. Sevmek ve Sevilmek.

  Şimdi bu sorunun bana yeniden sorulduğunu hayal ediyorum ve kendim için doğru cevabı veriyorum:

  Ne doğduğum, ne doyduğum yer. Olmak istediğim tek yer, sevdiklerimin olduğu yer.